مصطفی قاسمیانچند قسمت به پایان سریال «زخم کاری»، اولین سریال اقتباسی تاریخ نمایش خانگی، باقی مانده است. درباره کیفیت این اقتباس می‌شود حرف‌هایی گفت، اما مهمتر، رویکرد بسیار محافظه‌کارانه‌تر آن نسبت به رمان است.
1هر کتاب برای تبدیل به یک فیلم/سریال، تغییراتی ناگزیر دارد، اما ۳ تغییر عمده رمان «بیست زخم کاری» برای تبدیل شدن به سریال «زخم کاری»، تغییراتی کلیدی محسوب می‌شود که برداشت مخاطب از اثر را به کلی دگرگون می‌کند. مشخص نیست منشأ این تغییرات، ساختار فیلمسازی در نمایش خانگی است، اثر سانسور بوده یا اعتقاد شخصی فیلمساز است؛ اگرچه بخشی از آن بی‌تردید به علت سانسور بوده است. 2 تقریبا همه آنچه از روابط عاشقانه یا غیرافلاطونی در سریال می‌بینیم، جز رابطه حاج‌عمو و سمیرا، در کتاب وجود ندارد. در واقع رمان یک اثر صد درصد سیاسی – جنایی است، اما سریال دوز عاشقانه زیادی به آن اضافه کرده. در این مسیر کاراکترهایی به سریال اضافه شده‌اند یا جنسیت بعضی کاراکترها مثل «منصوره» (هانیه توسلی) تغییر کرده است. 3اغلب شخصیت‌های اصلی رمان در عین تأهل، تمایلات آشکار همجنس‌گرایانه دارند، ولی در سریال مطلقا خبری از آن نیست. 4ارتباط کاراکترها با دین و مذهب به طور کلی قطع شده. در حالی که در کتاب، اشارات انگشت‌شمار و گذرایی به این رابطه وجود دارد، اما سریال همین اشارات را هم کاملا نادیده گرفته و شخصیت‌هایی صد درصد لاییک خلق کرده است. اگر قرار بود «بیست زخم کاری» وفادارانه به یک سریال تبدیل شود، اغلب بازیگرهای سریال باید امثال سیدجواد هاشمی و محمدرضا شریفی‌نیا می‌بودند!
