باز هم تابستان است و بازار مسکن و جابه جایی مستاجران داغ شده است. و باز هم حکایت مصوبه‌ای که چند سال است در دولت تصویب شده اما اجرایی نمیشود.
همان قانونی که مطابق آن صاحبان ملک هر سال تنها میتوانند ۲۵ درصد بر قیمت رهن و اجاره بیفزایند؛ اما در عمل و در بستر جامعه هر سال شاهد افزایش نزدیک به ۷۰ درصدی در رهن و اجاره هستیم. والبته قیمت‌های نجومی ملک که سالهاست خریدش برای جوانان رویا شده است. و تهدید مالکان به افزایش بیش از اینها برای سال‌های آینده!
نمیدانم در چرخه‌ی تصویب قانون تا اجرایی شدنش کجای چرخه به اشکال میخورد که قانون در بستر جامعه اجرایی نمیشود؛ اما میدانم هستند مستاجرانی که افزایش قیمتها برایشان طاقت فرسا شده و دامنه‌ی این نفس گیر شدن هر سال افزایش می‌یابد. و اما اجاره ملکهایی که با هر قیمتی مشتری دارند، چون مسکن از اولین نیازهای هر خانواده ای برای زیستن است و همچون کالاهای دیگر تاریخ انقضاء ندارد. ملکهایی که حتی قانون مالیات خانه های خالی هم نتوانست جلوی افزایش بی‌رویه قیمتش را بگیرد.
نمی دانم برای این آشفته بازار مسکن چه تدبیری میشود اندیشید. اما امیدوارم صاحبان تدبیر برایش کاری کنند.
