علی‌عسکری در آستانه خداحافظی از جایگاه ریاست سازمان صداوسیماست. او در حالی ریاست را واگذار می‌کند که این سازمان به کلی در اختیار بخش‌های بازرگانی و اسپانسرهاست.
در جایی مثل رادیو که اسپانسر وجود ندارد، دستمزدها به قدری پایین است که گاه کفاف زندگی معمولی را نمی‌دهد. در مقابل ستاره‌ها با همکاری اسپانسر دستمزدهای چند ده میلیونی به ازای هر قسمت برنامه می‌گیرند؛ طوری که مدیران از تایید ارقام سنگین شرم دارند.
در بخش‌های مختلف تلویزیون، به تهیه‌کنندگان و مجریان گفته می‌شود برنامه در صورتی امکان ساخت دارد که اسپانسر داشته باشد؛ یا اسپانسر بیاور تا طرح برنامه‌ات تصویب شود!
بخش‌های بازرگانی در محتوا ورود کرده‌اند؛ از فشار برای انتخاب بازیگرهای نابلد به عنوان مجری گرفته، تا انبوه برنامه‌های رپرتاژی، معرفی کارآفرین‌های پولی و حتی تصویب فیلمنامه و ساخت سریال!
از آگهی‌های بازرگانی که دیگر نگوییم بهتر است، چون چیزی برای گفتن باقی نمانده. رییس جدید، این چنین سازمانی را تحویل می‌گیرد. رسانه‌ای فربه و گران که در چنبره آگهی‌ها و اسپانسرهاست. مدیریت این صداوسیما، کاری بسیار دشوار خواهد بود.
