فارس کم خون است حواسمان باشد

نزدیک دو سالی می‌شود که سبک و سیاق زندگیمان در پی شیوع بی انتهای کرونا تغییر کرده است.

از معاشرت هایمان، سبک کسب درآمد، آموزش و تمام جنبه‌هایی که حتی شاید در نگاهی گذرا آنچنان به چشم نیاید؛ نیز دست خوش تغییر شده است.

خیلی از ما برای امرار معاشمان، برای برقراری ارتباط یا حتی آموزشمان دست به دامن فضای مجازی شدیم.

تبلیغات اینستاگرامی، کسب و کارهای اینترنتی و جلسات غیرحضوری و مجازی. تمام این مدت مشکلات زندگی، مسائل اقتصادی و نگرانی هایمان هر چه بیشتر نمود پیدا کرد؛ و گاهی حتی در پی یافتن چاره ی کارمان مستاصل ماندیم و به هر دست آویزی آویختیم.

خیلی از ما در این مدت عزیزانمان را از دست دادیم و برای خیلی‌های دیگر نیز چرخ زندگی چرخیدنش کندتر شد. در این میان اما، خیلی ها بودند که مشکلاتشان، درد کشیدن و رنج هایشان زیر این حجم گسترده از نگرانی های وابسته به کرونا، دفن شد. همان کودکانی که پیش از شیوع کرونا، سرطان خون داشتند. بیمارانِ در انتظار عمل یا جراحی هایی که نبضشان به قطرات خون اهدا شده وابسته بود. درست است دقیقا از آن بخش از زندگی و حیاتی حرف می‌زنم که نفس هایش در انتظار اهدای خون بند آمد و دیده نشد.
چند روز پیش از نیاز مبرمی که بیماران استان فارس و البته سایر نقاط کشور، به اهدای خون دارند می خواندم. دیدم هرچقدر از سلامتیمان بترسیم، این ترس آن قدرها بزرگ نیست که شلوغی پاساژها و سفرهایمان را کم کرده باشد.

از طرفی ارتباطی هم بین ابتلا به کرونا و اهدای خون پیدا نکردم. نمی خواهم بگویم همه ما شرایط اهدای خون را داریم؛ اما از بین تمام واجدین شرایطِ اهدای خون، کمتر از پنج درصد اقدام به اهدای خون می کنند.

انگار این روزها خبر از زیان های مالی، جان هزاران نیازمند به خون را در قدرت رسانه ای خود، ذوب کرده است. همان نبض های زندگی که در واقعیت هر روز نبضشان ضعیف تر می زند و ما به جای کمک به زنده ماندنشان، دل خوش کرده ایم به قرمز کردن قلب های کوچکی در فضای مجازی که با قرمز کردنشان، هر روز بیشتر تپیدن قلبهایی که نبض دارند از یادمان می رود‌.
اهدای یک واحد خون، به یک انسان نه، بلکه به زندگی یک خانواده، جان دوباره می‌بخشد. همان خون قرمز رنگی که با سرگرم شدن در لایک های فضای مجازی قرمزی اش، هر روز زیر فراموشی‌مان کمرنگ‌تر شد و امروز نفس‌هایش به شماره افتاده است.
کاش در کنار هزاران کمپین حمایت از حیوانات و…، کمپین اهدای خون نیز، نه در فضای مجازی، بلکه در مراکز اهدای خون برای نجات جان هزاران هم‌وطنی که جانشان وابسته به قطرات خون اهدایی است؛ به راه می افتاد.