خداحافظ آقای اخلاق…

حدود 15 سال پیش بود.درمانگاه بیمارستان مرکزی شیراز(M.R.I) یکی از عزیزانم مشکل تیروئید داشت.

ما را به پزشک حاذقی معرفی کرده بودند. البته نه این که پارتی بازی باشد و مثلا تلفن یا نامه ای دستمان باشد نه اصلا.
گفته بودند فلان پزشک در فلان درمانگاه فلان روزهای هفته هست و تشخیص اش عالی است.
این شد که پس از ثبت اسم و اخذ نوبت و گذشت چند هفته ای موعد مقرر فرا رسید.
هنگام ورود به مطب با استقبال مرد خنده رو یی مواجه شدیم.
خوش اخلاقی آن پزشک در شرایط شلوغی کار و مریض های فراوانی که از  نقاط مختلف کشور برای ویزیت آمده بودند نکته مهم و قابل تامل ماجرا بود.
او همزمان که همراه عزیزم را ویزیت می کرد با بذله گویی و شوخ طبعی سعی داشت نشان دهد مشکلی نیست و اگر هم مشکلی باشد هم مشکلی نیست!
در نهایت پزشک بزرگوار، بیمارمان را ویزیت کرد. شُکر. مشکل خاصی نبود و بیماری با مصرف یکی دو دارو کنترل می شد.
در پایان  وقتی از آن انسان صاحب کمال تشکر کردم و از او پرسیدم نوبت بعدی ما چه زمانی است با خنده و شوخ طبعی اش گفت: «مثل این که خوشت میاد بیایی چند ساعت اینجا وایسی که قیافه منو ببینی، برو خدا خیرت بده دیگه نیازی نیست بیاید!»
وقت خروج ما بیمار دیگری وارد مطبش شد که از بوشهر آمده بود.پزشک عزیز به او گفت در بوشهر که فلان پزشک متخصص هست. خیلی هم پزشک خوبی است چرا این همه را کوبیدی آمدی شیراز؟او این گونه از همکارش حمایت کرد.

♦◊◊♦

دیروز وقتی خبر درگذشت آن پزشک مهربان را شنیدم تازه فهمیدم از چه مدارج علمی بالایی برخوردار بوده و چقدر فروتنانه با بیمارانش برخورد می کرده است.
روحت شد آقای اخلاق؛ دکتر غلامحسین عمرانی عزیز….

آشنایی با مرحوم دکتر عمرانی:
د‌‌‌‌‌کتر غلامحسین رنجبر عمرانی د‌‌‌‌‌ر سال 1332 متولد‌‌‌‌‌ شد‌‌‌‌‌. او سال 1353 د‌‌‌‌‌کترای پزشکی عمومی را از د‌‌‌‌‌انشگاه شیراز و د‌‌‌‌‌کترای تخصصی د‌‌‌‌‌اخلی را سال 1356 از د‌‌‌‌‌انشگاه پنسیلوانیای آمریکا د‌‌‌‌‌ریافت کرد‌‌‌‌‌.
این استاد‌‌‌‌‌ برجسته، فوق تخصص غد‌‌‌‌‌د‌‌‌‌‌ مترشحه را نیز سال 1358 از د‌‌‌‌‌انشگاه کلمبیای آمریکا اخذ کرد‌‌‌‌‌.