دکتر ناصر بهمنیچرا با هم حرف نمی‌زنیم؟ حرف نزدن باعث سوتفاهم می شه. آدما رو از هم دور می‌کنه. دلخوری میاره. حرف نزدن فاصله بین آدم‌ها رو زیاد می‌کنه…
باهات احساس غریبگی می‌کنم. الان آن قدر دوری، آن قدر دور که حس می‌کنم شاید هیچ وقت ،با هم صمیمی نبودیم.
یعنی بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم اون روزهایی که باهم حرف می‌زدیم خیالیه. و وجود نداشته است.
خندیدنت، نگاه کردنات، اون آرامش دوست داشتنی… دارم شک می کنم به واقعی بودن همه چیز. به واقعی بودن خودم حتی!
چرا با هم حرف نمی‌زنیم؟ آخرین باری که خوشحال بودیم کی بود؟ آخرین باری که صداتو بدون دلخوری شنیدم؟ از کی دور شدی؟
چرا ناراحتی؟ این شکاف از کی بینمون افتاد؟ تو می دونی؟
دارم با خودم می‌جنگم. نمی‌خوام بیشتر از این از هم دور شیم. باید بیام سراغت.
دلم برات تنگ شده.
چرا با هم حرف نمی‌زنیم؟
اینها سخنان خیلی ها با شماست.
سخنان کسانی که شاید هر روز هم در خانه و یا شهر همدیگر را می بینید ولی از هم دورید.
گاهی سکوت سرشار از ناگفته هاست.
گاهی سکوت ، گویاتر از فریاد است.
بعضی ها جرات ابراز وجود خویش ندارند.
کمی فرصت بگذار ، ایشون را صدا بزن ،و در فضائی خلوت باب گفتگوی صمیمی را آغار کن ، نترس ، تو شروع کن.
