دکتر ناصر بهمنی*هرکسی در زندگی خاطراتی دارد که گاهی با به یاد آوردن آنها شاد شده و می خندد و گاهی هم متاسف می شود.
یادت باشد گذشته های تلخ را نادیده بگیری و قدر حال را بیشتر بدانی زیرا هیچ انسانی با هیچ قدرتی نمی تواند یک لحظه از قبل را بازگرداند.
چیزی که گذشت را به گذشته بسپار تا در آینده افسوس نخوری. و فقط تجربه کن.
خاطرات بد ، تا می توانند انسان را زخمی می کنند. و کدورت از دیگران بار غمی است که تو بر دوش داری یادآوری پیوسته گذشته به معنای خالی بودنِ امروز توست.
از این باز پروری ذهنی دست بردار و یادبگیر که چیزهای دورریختنیِ زندگیت را دور بریزی. و خویش را سبک بال کنی.
وقت آن رسیده که حصاری را که به دور خود کشیده ای، بشکنی و قدم به بیرون بگذاری و چنان زندگی کنی که گویا نه فردایی وجود دارد برای دلهره و نه گذشته ای برای حسرت.
همواره لبخند بزن و اجازه نده که دنیا،لبخند را از چهره ات محو کند.
به اطرافیانت محبت کن و نشان بده که ” دوستت دارم ” فقط حرف نیست بلکه تمامِ زندگیست… و رفتارت بروز بده.
هر روزت را سرشار از انرژی آغاز کن.اگر زمانی در زندگی با ناملایمات و سختی ها مواجه شدی بکوش تا هیچگاه از مشکلات نهراسی؛
حتی گاهی لازم است از نگرانی و تردید دست بکِشی و ایمان داشته باشی که همه چیز درست خواهد شد البته شاید نه آنگونه که انتظارش را داری بلکه آنگونه که خیری در آن است.
و فراموش نکن که در پسِ تاریک ترینِ شب ، خورشید خواهد درخشید.هر کس باید از خود شروع کند و منتظر اصلاح دیگران نباش.
*روان شناس