فرهنگ
امیدواریِ خانم امیدوار
بیداری از ساعت حدود 6 صبح، آماده شدن برای مدرسه و بعدش حضور سر کلاس درس و… خصوصا برای کلاس هفتمی ها که وارد دوره جدید با تعداد دبیران جدید می شوند کمی خسته کننده است.
حوالی ظهر نزدیکی های ساعت 13 که دنبال دخترم می روم معمولا خسته است و به قول معروف خیلی حوصله حرف زدن ندارد!
چهارشنبه هفته پیش اما داستان فرق می کرد. دخترم با ذوق و شوق آمد و مسیر پیاده روی تا خانه را با خوشحالی و با انرژی از خانم معلمی حرف زد که به آنها «امیدواری» و انگیزه داده بود.
دخترم با اشتیاق از حرف های معلم توانایش حرف می زد. حرف هایی که نه درباره درس بلکه برای آینده شان مفید بود.
از خانم امیدوار دبیر تعلیمات اجتماعی پانته آ در مدرسه پیروی ممنونم که با حرف های متفاوتش برای یک روز هم که شده خوشحالی و انرژی را به دختران کلاسش هدیه داد.
