ادبیات و هنر از دیرباز پیوند دهنده دل‌‌ها بوده است. اینک که مرزهای جغرافیایی را فضای مجازی تا حدی بی اثر کرده، این پیوند پرتوان تر از پیش به همدلی در پرتو ادبیات و هنر کمک کرده است.
ایران زمین در زمینه ادبیات و هنر ، سرآمد روزگاران بوده و اینک گرچه افت و خیزهایی را در این زمینه‌ها شاهد هستیم اما همچنان چراغ فرهنگ سرزمین ما با این دو موضوع روشن است. این بار سخن از پیوندهای ادبی و هنری دو دیار نیشابور و شیراز است که هر دو همانند بسیاری از شهرهای کشور از قله‌های ادبیات ایران زمین بوده و هستند.
پیوند این دو دیار با گفت و گویی که انجام شده، تحکیم شد که ماحصلش را خواهید خواند.
قصه از یک روز زمستانی سال 1400 آغاز شد. روزی که هنرمند شیرازی، جلسه رونمایی از کتابش را در جمع صمیمی اعضای انجمن فرهیختگان شیراز برگزار کرد.
در این نشست، میدیا جادری هنرمند جوان شیرازی اعلام کرد که برخی از داستان‌هایش را گوینده‌ای خوش صدا به نام پیام بخشعلی در رادیو ایران اجرا کرده است.
با شنیدن صدای این گوینده، تصمیم به مصاحبه با وی گرفتم که در این زمینه میدیا جادری همکاری خوبی کرد.
سرانجام در اواسط فروردین 1401 ارتباط تلفنی و پیامی فراهم شد و پیام بخشعلی،گوینده اهل نیشابور خراسان رضوی هم کلام ما اهالی استان فارس شد.
او با خرسندی دعوت به گفت و گو را پذیرفت و از اینکه پیوند دهنده دو قله ادبیات و هنر ایران باشد به تمجید از مردم خراسان و فارس پرداخت.
اهل نیشابورم، جیب‌هایم پر از کتاب
پیام بخشعلی در زمینه خلاصه‌ای از زندگی خود ، محل تولد، سال ورود به فعالیت های فرهنگی و شروع فعالیت به خبرنگار فارس امروز
گفت: اهل نیشابورم سرزمینی که هنر در رگ و پی مردمش جریان دارد و در تار و پود جامعه‌اش تنیده شده. طبیعی است که در چنین بستر فرهنگی عاشق ادبیات شدم. اوج و شروع علاقه من به ادبیات در دبیرستان شکل گرفت آن سالها هرچقدر که پول به دستم می‌رسید تمام و کمال کتاب می‌خریدم ولی فقط کتاب جیبی! به خاطر این که توی جیب جا می‌شد و همیشه همراهم بود.
تو جیب‌های کاپشنم و کیفم همیشه دو سه تا کتاب داشتم و همیشه جنسم جور بود هم شعر و هم داستان.
در همین سالها بود که داستان نویسی را شروع کردم و طولی نکشید که وارد انجمن های ادبی نیشابور شدم و از محضر استادان این هنر بهره‌مند شدم.
با چنین پیش زمینه‌ای در کمال ناباوری رشته دانشگاهیم مھندسی عمران بود، فضای خشک مهندسی برای من زجرآور بود برای همین وارد بخش انسانی تر عمران شدم و در مقطع کارشناسی ارشد مدیریت پروژه خواندم و این شروع تحول عمیقی در زندگی من بود.
آغاز گویندگی پیام بخشعلی
او درباره فعال شدن در زمینه گویندگی بیان کرد: شروع گویندگی من چهار سال پیش از همکاری با رادیو آغاز شده بود و در زمینه‌های کتاب صوتی و دکلمه فعالیت داشتم و سال ۹۲ آغاز همکاری من با رادیو بود که به طور مستمر با رادیو ایران به عنوان گوینده، نویسنده و آیتم ساز همکاری داشتم و همیشه در این سالها افتخارم همکاری با قدیمی ترین برنامه رادیو در تاریخ رادیو ایران(برنامه راه شب) بوده و هست. برنامه ای که در کودکی با شنیدن این برنامه عاشق رادیو شدم و از سال ۹۲ تا امروز این همکاری ادامه داشت.
پیام بخشعلی این فعالیت‌ها را در زمینه برنامه‌های رادیویی داشته است:
– رادیو ایران/ راه روشن (مجری کارشناس)
– رادیو ایران/ عرفان های نوظهور (مجری و سردبیر برنامه)
– رادیو ایران/ راه شب (پنج شنبه شبها)/ خاطرات قطار نیمه شب (نویسنده و گوینده)
– رادیو ایران/ راه شب (جمعه شبها)/ داستان راه شب ( گوینده)
-رادیو اینترنتی آوا / شبهای شاعرانه(دکلاماتور)
کتابهای صوتی بخشعلی
این گوینده خوش صدا همچنین کتاب های صوتی تهیه کرده است. ازجمله کتابهای صوتی:
– زنده به گور/داستان /صادق هدایت
– درخونگاه/مجموعه داستان کوتاه/پونه شاهی
– هفت روز با یک روح/داستان بلند/پیام بخشعلی
– فلسفه‌ام درد می کند/مجموعه داستان کوتاه/پیام بخشعلی
– از تخت خواب تا میز مدیریت/کتاب موفقیت/تیم بین
– شاید باورت نشه/مجموعه داستان/میدیا جادری
– ترکه و تبر/مجموعه شعر/مرتضی کیوان هاشمی
– بوی باران تازه/مجموعه شعر/مرتضی کیوان هاشمی
– انسان مدرن و مدیریت موثر خویش/کتاب موفقیت/پیام بخشعلی
– همیشه منتظر/مجموعه خاطرات/مریم عرفانیان
– و…
این هنرمند نیشابوری اظهار داشت: البته چند مستند در کارنامه هنری خود دارم که بیشتر موضوعات اجتماعی و زیست محیطی دارند .
کتاب‌هایی که خودش نوشته
از او خواستیم درباره معرفی اولین کتابش که در چه سالی و در چه زمینه ای بوده توضیح دهد که گفت: اولین کتابم با عنوان «فلسفه‌ام درد می‌کند»در سال ۱۳۹۷ به چاپ رسید که مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاهی بود که در طول این سالها برای رادیو کار کرده بودم و چند داستان خارج از چهارچوب رادیویی و به اصطلاح آزاد. این کتاب هم در قطع جیبی به چاپ رسید که خوشبختانه با استقبال خوبی روبرو شد.
دومین کتابم که به تازگی با عنوان «انسان مدرن و مدیریت موثر خویش» توسط انتشارات ماهوی خورشید به چاپ رسید،چکیده تمام چیزهایی هست که در زمینه ی خود مدیریتی در این سالها آموختم و به کار گرفتم و مطمئنم که موثر و مفید هست البته اگر مطالب به کار گرفته شود.
کلیت کتاب به رشد همه جانبه و چند بعدی شخصیت می پردازد و چگونگی این کار را مفصل توضیح می‌دهد. بخشی از این کتاب:
«ما اصول مدون و دستور العمل ها و استاندارد های مهمی در علم مدیریت داریم که متاسفانه همه ی آنها برای مدیریت بیرون است نه درون انسان. همه چیز از درون ما شروع می‌شود و بیرون را تغییر می‌دهد.»
رونمایی از این کتاب در بهمن ماه ۱۴۰۰ در جوار مقبره خیام با حضور جمع کوچکی از هنرمندان و استادان دانشگاه صورت گرفت، البته به دلیل کرونا به ناچار با تعداد محدود برگزار شد.
آینده گویندگی
از پیام بخشعلی پرسیدیم: آینده گویندگی را چگونه پیش بینی می‌کنید با توجه به گسترش فضای مجازی و رواج پادکست، کتابهای صوتی، اپلیکیشن‌های کتاب مانند طاقچه که بخش صوتی دارند؟
پاسخ او چنین بود:خوشبختانه ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که به راحتی می‌توانیم به هر چیزی دسترسی داشته باشیم. هر شخص یک رسانه مستقل برای خودش دارد و از راه فضای مجازی می‌تواند خود را به جهان معرفی کند.امروزه با انبوهی از کتابهای صوتی روبرو هستیم که به شدت در رقابت با هم هستند. اما تعداد افرادی که به شکل فنی و هنرمندانه و با صدای خوش در این عرصه فعالیت دارند بسیار کمتر از افراد دیگر هست. به هر حال گسترش فضای مجازی و رواج پادکست، کتاب های صوتی، اپلیکیشن های کتاب مانند طاقچه و کتابراه که بخش صوتی دارند لازمه ی زمان ماست من هم باعلاقه ی فراوان دنبال کننده ی این نوع هنر هستم.
استعداد، لازمه گوینده شدن
پیام بخشعلی درباره علمی شدن دوبله و گویندگی گفت: به نظر من گویندگی یک هنر است و هنر اگر ذاتی نباشد نمی توان آموزشش داد ولی برای کسی که این هنر در وجودش هست قطعا انتقال تجربیات می‌تواندصورت گیرد و تکنیک‌ها و روش‌ها آموزش داده شود ولی کلاسی که بتوانداز یک فرد عادی بدون هیچ استعدادی گوینده بسازد وجود ندارد. اما هنرجویان می‌توانند از استادان و پیشکسوتان رادیو برای بهبود کتابهای صوتی بهره‌مند باشند.
آیا این گوینده، کلاس آموزش گویندگی و دکلمه و… دارد؟
پاسخ: در حال حاضر به دلیل مشغله فراوان فرصتی برای برگزاری کلاس های گویندگی و دکلمه ندارم.اما برای تلاشگران این حرفه و همه افرادی که با صدای خوش ادامه دهنده ی این هنر زیبا هستن آرزوی تندرستی دارم.
سخن پایانی
در این زمانه و روزگار برای هنر و رسانه فاصله فقط روی نقشه جغرافیاست، بعضی شهر ها خاکشان هنرخیز است و بر اثبات این ادعا شیراز و نیشابور کافی است. صد البته اگر بزرگانی همچون حافظ و سعدی و عطار و خیام هم در زمانه ی ما زندگی می‌کردند قابل تصور نبود که از این تبادل فرهنگی چه شاهکار هایی نگاشته می شد .
حال که این امکان برای هنرمندان معاصر فراهم است باید مرز بندی ها را کنار بگذاریم و این تعاملات و همکاری های فرهنگی را بیشتر و بیشتر کنیم هم در میان انجمن ها و هم در میان هنرمندان، شاید در نسل جوان و ادب پیشه این سرزمین حافظی و خیامی دیگر نهفته باشد.
سپاسگزارم از خداوند که در همه حال یاورم بوده و هست و سپاس بینهایت از شما که با مهرتان پلی ساختید میان نیشابور و شیراز.
